Τι άλλο να δουλέψει ο Λουτσέσκου;
Το ξεκίνημα του ΠΑΟΚ στη League Phase του φετινού Europa League δεν ήταν σίγουρα αυτό που θα ήθελαν ομάδα και κόσμος.
Έχοντας πλέον περισσότερη γνώση από το συγκεκριμένο φορμάτ, αντιλαμβανόμαστε πως κάθε φορά που μία ομάδα σπαταλά βαθμούς σε ένα must win παιχνίδι, αυξάνει την πίεση προς τον ίδιο της τον εαυτό μακροπρόθεσμα.
Βάσει της συνολικής εικόνας των δύο ομάδων και στα δύο ημίχρονα στην Τούμπα, η ισοπαλία ήταν το δικαιότερο αποτέλεσμα, όσο και αν αυτό δεν μας αρέσει, όντας πάντα με τη μεριά μίας ελληνικής ομάδας.
Οι Ισραηλινοί ήταν καλά διαβασμένοι, είχαν ένα εξαιρετικό δωδεκάλεπτο από το 20’ έως και το 32’ και θα μπορούσαν να έχουν κάνει τη ζημιά αν δεν υπήρχε ο… Άγιος Παβλένκα, ο οποίος όπως έχω αναφέρει και σε προηγούμενο μπλογκ δεν το έκανε μόνο εύκολο να ξεχαστεί ο Κοτάρσκι, αλλά όσο συνεχίζει, δείχνει ότι θα είναι στους κορυφαίους τερματοφύλακες της σεζόν στην Ελλάδα.
Ο ΠΑΟΚ απάντησε με ένα καλό φινάλε στο πρώτο ημίχρονο μετά το 32’, έλεγξε ξανά τον ρυθμό, πήρε την μπάλα στα πόδια του, περιόρισε τις ολιγωρίες στην άμυνα και ξεκίνησε να απειλεί.
Η εικόνα του δευτέρου ημιχρόνου είχε σαφώς πιο κυρίαρχο τον «Δικέφαλο», ακόμα και αν από μία καραμπόλα η Μακάμπι συνέχισε να αυξάνει τα Χgoals της στο παιχνίδι.
Ο λόγος που ο ΠΑΟΚ μένει με την πικρία της ισοπαλίας, έχει κυρίως να κάνει με το φινάλε του αγώνα, στο οποίο σπατάλησε πολλές και κλασικές ευκαιρίες για να βρει δίχτυα.
Υπάρχουν πολλά κομμάτια στο παιχνίδι μία ομάδας που μπορεί να δουλέψει ένας προπονητής με τους παίκτες του και να τα βελτιώσουν.
Κυκλοφορία, έλεγχος ρυθμού, μεταβάσεις σε άμυνα και επίθεση, αντιδράσεις σε στημένες μπάλες, μεμονωμένα άμυνα και επίθεση.
Αν κάποιος θέλει με ειλικρίνεια να κρίνει τον ΠΑΟΚ και τη δουλειά του Λουτσέσκου δεν μπορεί να μη βλέπει ότι από το πρώτο παιχνίδι των προκριματικών μέχρι και αυτό κόντρα στη Μακάμπι υπάρχει είτε σταδιακή πρόοδος είτε σταθερότητα στα πρώτα κεκτημένα απόδοσης στη χρονιά.
Οι «ασπρόμαυροι» από το φινάλε του ημιχρόνου και σε όλο το δεύτερο, βρήκαν τρόπο να πολιορκήσουν μία αξιόλογη ομάδα, αλλά δεν βρήκαν το εύκολο γκολ.
Και δεν το βρήκαν γιατί στο διαπιστωμένο πρόβλημα του ΠΑΟΚ στα φορ, τη δεδομένη χρονική στιγμή αρκετοί μεσοεπιθετικοί της ομάδας διανύουν μία μέτρια αγωνιστικά περιόδο.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα στην τελευταία τριάδα αγώνα, ο Αντρίγια Ζίφκοβιτς.
Προσέξτε ο Ζίφκοβιτς δεν είναι αρνητικός, ίσα-ίσα. Απλώς δεν έχει πιάσει το επίπεδο απόδοσης που μας έχει δείξει ότι μπορεί να βρει και αυτό έχει αντίκτυπο (και) στην αποτελεσματικότητα του ΠΑΟΚ στο σκοράρισμα.
Γιατί ο Σέρβος και σερβίρει και σκοράρει. Και χθες σε κάποιες περιπτώσεις η τελική του απόφαση δεν ήταν σίγουρα σωστή.
Θα αναρωτηθεί κανείς, μα φταίει ο Ζίφκοβιτς που ο ΠΑΟΚ δεν σκοράρει; Σίγουρα, όχι. Όπως δεν φταίει και ο Τάισον, ο Κωνταντέλιας και ο Ντεσπόντοφ.
Αλλά τα γκολ τους, αυτά που κάλυπταν την αφλογιστία των επιθετικών του ΠΑΟΚ πέρυσι και πρόπερσι, για την ώρα λείπουν και μάλιστα πολύ.
Όλα αυτά μεγεθύνονται σε συνδυασμό με την δυστοκία του Γιακουμάκη την τελευταία εβδομάδα και την διαπιστωμένη δυσκολία του Τσάλοφ στο εύκολο γκολ.
Τι κι αν η ομάδα της Θεσσαλονίκης βρίσκει τρόπο να πατήσει με αξιώσεις την αντίπαλη περιοχή, να απειλήσει και έξω από αυτή, δεν μπορεί να βρει εύκολα δίχτυα.
Αν ο ΠΑΟΚ είχε περισσότερες λύσεις στην επίθεση, ενδεχομένως να μην ήταν τόσο εξαρτώμενος από το… ανέβασμα του Τσάλοφ που ακόμα αναμένεται και να άντεχε την προς ώρας αδυναμία του Γιακουμάκη να βρει εύκολα τα αντίπαλα δίχτυα.
Η League Phase συνεχίζεται, όπως και η καθημερινή δουλειά των «ασπρόμαυρων», οι οποίοι έχουν λόγο να αξιολογούν την απώλεια δύο βαθμών σε αυτό το ευρωπαϊκό ταξίδι τουλάχιστον μέχρι τον Γενάρη, αλλά ταυτόχρονα οφείλουν να ξεπεράσουν την εβδομάδα αρνητικών αποτελεσμάτων και να σταθούν και στα καλά διαστήματα που έδειξαν την πρόοδο τους ως ομάδα.
Ο ΠΑΟΚ έχασε δύο βαθμούς που πρέπει να βρει σε ένα από τα παιχνίδια με τους πιο δύσκολους του φετινούς αντιπάλους στην Ευρώπη. Θα μπορέσει; Θα φανεί…
Υ.Γ. Είναι πολλές οι περιπτώσεις στις οποίες καλούμαστε οι δημοσιογράφοι να σχολιάζουμε ασχήμιες μικρής μερίδας της κερκίδας στα ελληνικά γήπεδα και σε αρκετές περιπτώσεις ίσως είμαστε και αρκετά αυστηροί.
Το βράδυ της Τετάρτης στην Τούμπα ένα γήπεδο αντιτάχθηκε σε όσα συμβαίνουν στη γειτονιά μας σε βάρος του παλαιστινιακού λαού και έστειλε με τον πλέον ειρηνικό τρόπο το μήνυμα του, χωρίς ακρότητες και υπερβολές.
Υπάρχει άραγε κανείς που διαφωνεί με όσα έγραφαν τα πανό στη Θύρα 4;