H υπεροπλία του κέντρου και η αναποτελεσματικότητα που κοστίζει
Στα πλέι οφ το αποτέλεσμα μετράει πολύ περισσότερο από οτιδήποτε μπροστά στην ανάγκη επίτευξης του στόχου.
Στην προκειμένη περίπτωση, στη «μάχη» της 2ης θέσης οι τρεις «μνηστήρες» πιέζονται να σώσουν μία αποτυχημένη βάσει των αρχικών τους επιδιώξεων χρονιά.
Στην Τούμπα αποδείχτηκε περίτρανα ότι ένα γκολ από τα αποδυτήρια μπορεί να βοηθήσει το σχέδιο μίας ομάδας, αλλά δεν αποτελεί πανάκεια στην προσπάθεια της να φύγει νικήτρια από το γήπεδο.
Ο ΠΑΟΚ παρουσιάστηκε κυρίαρχος και πολύ καλύτερος του Παναθηναϊκού, έχοντας επικρατήσει όχι εκμεταλλευόμενος σοβαρά λάθη των «πράσινων», όπως συνέβη στο ΟΑΚΑ υπέρ της ομάδας του Βιτόρια, αλλά βάσει συγκεκριμένου αγωνιστικού του πλάνου, το οποίο ξεδιπλώθηκε στο γήπεδο ανεπηρέαστο από το σοκαριστικό και για τους παίκτες του Λουτσέσκου ξεκίνημα.
Προσπαθούν πολλοί να εξηγήσουν τι πήγε λάθος στον φετινό ΠΑΟΚ και δεν υπερασπίστηκε μέχρι τέλους τον περσινό σπουδαίο τίτλο του.
Όσα είδαμε στο χθεσινό ντέρμπι της Τούμπας μπορούν να αποτελέσουν την εξήγηση μίας ολόκληρης χρονιάς.
Ας το ξάνα-αναλύσουμε.
Αυτό που έκανε τον ΠΑΟΚ πανίσχυρο απέναντι στον Παναθηναϊκό ήταν η απόδοση της μεσαίας του γραμμής και συγκεκριμένα το αλάνθαστο παιχνίδι του Μείτέ, με παρτενέρ τον εξαιρετικά σημαντικό τη φετινή σεζόν για τον «Δικέφαλο», Καμαρά.
Αυτή ήταν εν πολλοίς και η σκέψη-σχεδιασμός του Λουτσέσκου το περσινό καλοκαίρι, όταν ήθελε σαν τρελός τον πρώην μέσο του Ολυμπιακού και πίεζε όσο μπορούσε να βρεθεί μία λύση στις… τρέλες των εκπροσώπων του τόσο πολύτιμού Γάλλου.
Ο ΠΑΟΚ δεν μπόρεσε να διατηρήσει τον Μεϊτέ στο πρωταθληματικό σύνολό του, η μεσαία γραμμή της ομάδας του Λουτσέσκου διαταράχθηκε, υστερούσε σε χαρακτηριστικά και αυτή είναι και η βασική εξήγηση της επιπλέον πίεσης που δέχθηκε η άμυνα του ΠΑΟΚ όλη τη χρονιά, αλλά και της ευκολίας με της οποίας δέχθηκε από τόσους και τόσους αντιπάλους «φθηνά» τέρματα με κόστος στον πρωταθλητισμό.
Ο Μεϊτέ κόντρα στον Παναθηναϊκό απέδειξε ότι είναι μαζί με τον Πινέδα οι πιο πλήρεις χαφ στο ελληνικό πρωτάθλημα, λειτουργώντας ως μετρονόμος στο παιχνίδι του «Δικεφάλου» με ισορροπία στην άμυνα, στο κράτημα μπάλας και στην προώθηση του παιχνιδιού, λειτουργώντας συμπληρωματικά στα πολύ αναγκαία στοιχεία που φέρνει στο παιχνίδι ο Καμαρά.
Ο ΠΑΟΚ έφτιαχνε ορθολογικά φάσεις, ακόμα και αν η… θυσία του Πέλκα δεξία, εκεί που δεν αρέσκεται να παίζει δεν βοηθούσε τους «ασπρόμαυρους» να δημιουργήσουν ρήγματα στο αριστερό άκρο της άμυνας του Παναθηναϊκού, το οποίο ήταν πιο αδύναμο με την αναγκαστική επιλογή του Λημνιού αντί του Μλαντένοβιτς.
Ο Παναθηναϊκός από την πλευρά του παρουσιάστηκε χωρίς πολλές ιδέες μεσοεπιθετικά, όπως συμβαίνει αρκετά και στην εποχή Βιτόρια, με παθητικό ρόλο που απαγορεύεται σε τέτοια ντέρμπι και έφυγε δικαίως με άδεια χέρια από την Τούμπα.
Στην OPAP ARENA για να επιστρέψουμε σε όσα αναφέραμε στην εισαγωγή για την αναγκαστική μπροστά στην επίτευξη του στόχου αξιολόγηση κυρίως μόνο μέσω αποτελεσμάτων στα πλέι οφ, η ΑΕΚ απέτυχε.
Αλλά αυτή, για την ίδια την «Ένωση», ακόμα και για την επόμενη ημέρα της, είναι η μισή αλήθεια.
Η ΑΕΚ το πάλεψε το παιχνίδι, το δούλεψε, έφτιαξε ευκαιρίες, αλλά πλήρωσε τις πολλές κακές αποφάσεις των παικτών της (με εξαίρεση τον Λαμέλα) στο επιθετικό της τρίτο και το εξαιρετικό βράδυ του Τζολάκη.
Ο Ολυμπιακός, όντας πρωταθλητής, δεν είχε την πίεση και το άγχος σε αυτό το παιχνίδι και όσο η ΑΕΚ τα… έχανε ή καλύτερα τα έβγαζε ο Τζολάκης, πίστευε ολοένα και περισσότερο ότι μπορεί στις στιγμές του να κάνει τη ζημιά.
Όπως και συνέβη, χάρη και στην ατομική ποιότητα συγκεκριμένων παικτών των «ερυθρολεύκων».
Διαφωνώ όσο unpopular και αν είναι η συγκεκριμένη τοποθέτηση με την… ψυχολογική καθίζηση της ΑΕΚ ως βασική εξήγηση για την πολύ κακή συγκομιδή στα πλέι οφ.
Ειδικά μιλώντας για το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, στην «Ένωση» η αναποτελεσματικότητά της, τη φέρνει σε ακόμα πιο δεινή θέση σε ένα κακό μομέντουμ, διογκώνοντας τα διαπιστωμένα προβλήματα της, μαζί και με το θέμα του προπονητή, στην μακροπρόθεσμη αξιολόγηση αυτών των ζητημάτων.
Στα δικά μου μάτια μοιάζει βέβαιο ότι η ΑΕΚ θα αντιδράσει. Το θέμα είναι απέναντι σε ποιον και κυρίως πότε. Αν δηλαδή θα προλαβαίνει χρονικά να σώσει κάτι.
Και το επόμενο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό μοιάζει ως η τελευταία της ευκαιρία.
Τα πλέι οφ για τη 2η θέση εξελίσσονται σε μία συναρπαστική «μάχη», απαγορευτική για προβλέψεις.
Ο ΠΑΟΚ που μπήκε με βαθμολογικό μειονέκτημα μοιάζει ο πιο σταθερός, αλλά κανείς δεν μπορεί ακόμα να αποκλείσει ότι Παναθηναϊκός και ΑΕΚ δεν θα πάρουν το εισιτήριο για τα προκριματικά του Champions League.