Η σταθερότητα τον ξανακάνει διεκδικητή
Η αλήθεια είναι ότι μετά τα περσινά πλέι οφ, τα οποία μπορεί και να τα μνημονεύουμε για πολλά πολλά χρόνια ακόμα, ο πήχης των προσδοκιών όλων μας, ήταν πολύ ψηλά.
Η σχεδόν τελειωμένη υπόθεση της κατάκτησης του τίτλου, μας έκανε από νωρίς να έχουμε χαμηλές προσδοκίες για τη φετινή διαδικασία, αλλά δεν υπολογίσαμε το… ράλι που μπορεί και φαίνεται ότι θα γίνει για τη «μάχη» της 2ης θέσης.
Και αν κάτι δεν υπολόγισαν οι περισσότεροι, αυτό είναι σίγουρα η πολύ ανταγωνιστική και σταθερά καλή εικόνα που ξαφνικά δείχνει ο ΠΑΟΚ, ειδικά σε μία σεζόν που είχε καμία δεκαριά και βάλε παιχνίδια χωρίς επικράτηση σε ντέρμπι.
Ο ΠΑΟΚ, λοιπόν, ο ίδιος ΠΑΟΚ που έχασε αγωνιζόμενος εκτός έδρας με την Καλλιθέα, σε μία απώλεια που μπορεί να την… πληρώνει πολύ ακριβά στο τέλος της φετινής σεζόν, φρόντισε να αλλάξει άρδην την αγωνιστική του εικόνα, με βάση πάντα τα όσα έχουμε δει έως τώρα στο μίνι πρωτάθλημα.
Και ταυτόχρονα να επιβεβαιώσει αυτό που δια γυμνού οφθαλμού έμοιαζε ως ξεκάθαρη αδυναμία του από το ξεκίνημα της σεζόν, τη δυσκολία να διαχειριστεί δύο και τρεις διοργανώσεις μαζί γιατί στην πραγματικότητα δεν έχει το βάθος και την αντίστοιχη ποιότητα και στον πάγκο για να τα καταφέρει.
Η αναμέτρηση με τον Ολυμπιακό στην Τούμπα ξεκίνησε όπως τελείωσε η μεγάλη απόδραση στην OPAP ARENA.
Το ίδιο αποφασισμένος, το ίδιο σοβαρός αγωνιστικά, ο ΠΑΟΚ εμφάνισε το καλό του πρόσωπο, κυριάρχησε και με κινητήριο μοχλό τον τρομερό Κωνσταντέλια, εκμεταλλεύτηκε τις υπεραρρυθμίες που έβγαλε στην επίθεση και προηγήθηκε με 2-0 από τα αποδυτήρια, περιορίζοντας σημαντικά τον Ολυμπιακό, σε ρόλο που δεν τον έχουμε συνηθίσει φέτος.
Η… φρεσκάδα του ΠΑΟΚ με το ένα παιχνίδι την εβδομάδα, μαζί με το υψηλό του κίνητρο να σώσει τη χρονιά ως απερχόμενος πρωταθλητής, τον κάνουν μέχρι στιγμής την έκπληξη των πλέι οφ.
Έκπληξη γιατί έμοιαζε ο πιο ασταθής, ο πιο εύθραυστος, αγωνιστικά και ψυχολογικά και στις δύο πρώτες αγωνιστικές, κυρίως από το δεύτερο ημίχρονο και έπειτα στην OPAP ARENA, είναι ο πιο συμπαγής, ο πιο σταθερός και ο πιο αποφασισμένος να βγει νικητής στη «μάχη» για τη δεύτερη θέση.
Από την άλλη όσο εύκολα μπορεί να εξηγηθεί η επικράτηση του ΠΑΟΚ στην Τούμπα, τόσο μπερδεμένη βάσει και της συνολικής εικόνα τους αγώνα, είναι η επικράτηση του Παναθηναϊκού απέναντι στην ΑΕΚ.
Το «μπερδεμένη» δεν μειώνει την πολύ σημαντική, ίσως κομβική αυτή νίκη, αλλά περιγράφει τον τρόπο που ήρθε.
Σε ένα ισορροπημένο παιχνίδι που προηγούνταν ο Παναθηναϊκός, η ΑΕΚ μπήκε με φόρα στο δεύτερο ημίχρονο, ισοφάρισε, έχασε με το… τσουβάλι ευκαιρίες για την ανατροπή και στη συνέχεια έχασε κατά κράτος στη «μάχη» των πάγκων.
Οι αλλαγές του Βιτόρια έδωσαν ώθηση στον Παναθηναϊκό, σε αντίθεση με όσες επιλογές έκανε από τον πάγκο ο Αλμέιδα, ο οποίος μπέρδεψε την ομάδα του, μπερδεύτηκε μάλλον και ο ίδιος και έφυγε ηττημένος από ένα ντέρμπι παρότι η εικόνα της ομάδας του κατά μεγάλα διαστήματα ήταν κυρίαρχη και άξιζε κάτι παραπάνω.
Ενδεχομένως βέβαια, αυτή η παράγραφος να περιγράφει εξαιρετικά το πρόβλημα της ΑΕΚ το τελευταίο χρονικό διάστημα, το οποίο σχετίζεται με την προβληματική από πλευράς Αλμέιδα διαχείρισης.
Όπως και να έχει η «Ένωση» μοιάζει πιο εύθραυστη από όλους στα πλέι οφ, τουλάχιστον μέχρι στιγμής, την ώρα που και ο Παναθηναϊκός, παρότι δεν θα πρέπει να είναι πολύ χαρούμενος για την εικόνα του στο τελευταίο ντέρμπι, κρατά μία πολύ σημαντική νίκη που τον διατηρεί ζωντανό και του δίνει ψυχολογία και χρόνια να βελτιωθεί στη συνέχεια.
Τα πλέι οφ ήταν αδιάφορα για τον πρωταθλητή, αλλά εξελίσσονται σε μία πολύ ενδιαφέρουσα κόντρα για τη 2η θέση και το εισιτήριο των προκριματικών του Champions League.
Ο πιο ασταθής και τελευταίος στο ξεκίνημα της διαδικασίας ΠΑΟΚ μοιάζει ο πιο σοβαρός και αποφασισμένος να κάνει μία μεγάλη επιστροφή, αρκεί να μη μείνει μόνο στην εικόνα των δύο πρώτων αγωνιστικών και να συνεχίσει.
ΑΕΚ και Παναθηναϊκός παρουσιάζουν αυξομειώσεις στην απόδοσή τους και δύσκολα κανείς μπορεί στο τέλος να προβλέψει αν θα μπορέσουν να πετύχουν τον στόχο κατάκτησης της 2ης θέσης.
Οι δυο επόμενες… αγωνιστικές θα είναι πολύ κρίσιμες.